Saltatu nabigazioa

Uraren gogortasuna

Uraren gogortasuna ur-kantitate jakin batean dauden konposatu mineralen kontzentrazioa da, magnesio-gatzen eta daraman kaltzioaren (ohikoenak direlako) baturari dagokionez.

Gogortasunaren sailkapena

Uraren gogortasuna kaltzio karbonato kantitatearen arabera sailkatzen da, mg/l-tan neurtuta.

  • Ur bigunak – 50 mg/l kaltzio karbonato baino gutxiagoko kontzentrazioa.
  • Ur apur bat gogorrak (batez bestekoa) – 50-100 mg/l kaltzio karbonatoko kontzentrazioa.
  • Ur gogorrak – 100-200 mg/l kaltzio karbonato kontzentrazioa.
  • Ur oso gogorrak – 200 mg/l kaltzio karbonato baino gehiagoko kontzentrazioa.

TDS eta gogortasunaren arteko diferentzia

TDS eta gogortasuna uraren kalitate-parametroak dira. TDSaren eta gogortasunaren arteko desberdintasun nagusia da TDSak iragazki-paper baten bidez iragazi ezin diren substantzia organikoak eta ez-organikoak dituela; gogortasuna, berriz, magnesio-gatzak eta karbonato-kaltzioa, sulfatoa eta kloruroa daudelako gertatzen da.

Creado con eXeLearning (Ventana nueva)