Presioaren neurketa

Presio barometrikoa

Atmosferako aire-zutabearen pisuak eragiten du presio barometrikoa. Hainbat faktoreren araberakoa izaten da (batez ere tenperaturarena, horrek eragina baitu airearen dentsitatean eta, beraz, aire-zutabearen pisuan). Neurketan eragiten duten beste faktoreetako batzuk hezetasuna eta haizea dira.

Kontuan hartuta presio barometrikoa sentsorearen (kasu honetan, BMP180 sentsorea) gainean dagoen aire-zutabearen araberakoa dela, sentsorea itsas mailarekiko zein altitudetan kokatuta dagoen kalkulatzeko ere erabil daiteke.

Presio barometrikoa barometroarekin neur daiteke; ez da nahitaezkoa, ordea, beste aldagai batzuk aztertzea (airearen dentsitatea edo presio atmosferikoa, adibidez). Neurketa-tresna hori Evangelista Torricelli fisikari italiarrak asmatu zuen 1643an, alde batetik irekitako hodi batean merkurioa sartu eta 760 mm-ko altueratik behera iristen ez zela konturatu zenean.

Horrela, Torricelli konturatu zen, hodiaren formari erreparatu gabe, merkurioa ezin zela inoiz 760 mm-ko altuera horretatik behera iritsi. Horrenbestez, fisikariak ondorioztatu zuen presio barometrikoa existitzen dela; hau da, merkurioari altitude-balio horren azpitik iristea eragozten dion indarra.

Presio barometrikoak indar bat eragiten du objektuetan eta pertsonengan. Guregan, aldagai horrek eragin berezia du; izan ere, gizakiok ohituta gaude oxigenoa 160 mmHg-ko presioan arnastera itsas mailan. Presio horretan, oxigenoa gorputzeko ehunetara eta hemoglobinara garraiatzen duen molekulak, batez beste, % 98ko asetasuna du.

Presio barometrikoak osasunean duen eragina

Presio barometrikoa igotzearen eragina

Presio barometrikoa igotzen denean, oxigenoaren asetasuna % 98tik gora igotzen da, eta % 100era irits daiteke. Horren ondorioz, kontsumitzen ez den oxigenoaren proportzioa odol-plasmara sartzen den disoluzio bihurtzen da.

Epe laburrean ez da bereziki arriskutsua, gorputzak jasan baitezake. Epe luzera (24 edo 36 ordu baino gehiago), aldiz, oxigeno-toxikotasunaren arazoa eragin dezake.

Oxigeno-toxikotasunaren ondorio nagusiak izan daitezke, besteak beste, eztul lehorra, bizi-gaitasuna murriztea, bularrezurraren atzealdean edo azpian mina eragitea, mikrohemorragia edota biriketako fibrosia.

Presio barometrikoa jaistearen eragina

Presio barometrikoa baxua denean (altitude handiagoan egotean), arnasten dugun oxigenoaren kontzentrazioa murriztu egiten da. Horren ondorioz, gure gorputzeko oxigenazioa baxua da, eta hainbat eragin negatibo izan ditzake:

Buruko eta aurpegiko mina.
Nekea.
Belarriko mina.
Arnasketa-alterazioak eta alterazio kardiobaskularrak.
Logura.
Memoriaren alterazioak.

Presio barometriko baxuaren kasuan, gorputzaren erantzun hobea lortzen da pixkanaka presio-aldaketara prestatzea eta egokitzea lortzen denean.

Bestalde, klima-aldaketak bat-batekoak eta maiztasun handikoak direnean, gizakiok gure osasunean eragiten duela ikusten dugu, eta presio barometrikoaren aldaketak eragiten dituen tankerako sintomak sentitzen ditugu.

Aipatutakoaz gain, kontuan izan behar da ezen, zenbat eta presio baxuagoa izan, orduan eta euriaren, hezetasunaren eta hodeien presentzia handiagoa egongo dela. Horrek ere eragina dauka pertsonengan, laborantzan, hirietan eta, orokorrean, ingurumen-baldintzetan.

Kalkulua

Presio barometrikoa neurtzeko erabiltzen den formula:

P = ρ × g × h

Non:

P presioa den
ρ gasaren dentsitatea den
g grabitateak eragindako azelerazioa den
h itsas mailarekiko altitudea den

Ondoko lizentziak babestua Creative Commons: aitortu-PartekatuBerdin 4.0 Lizentzia