Etxebizitza bateko erosotasuna hainbat aldagairen araberakoa da; besteak beste, tenperatura. Atsedenean dagoen pertsona batentzat, tenperatura aproposena 18 °C eta 21 °C bitartekoa da; aldiz, aktibo dagoen pertsona batentzat, 16 °C eta 18 °C bitartekoa izan ohi da, betiere egiten ari den lanaren arabera aldatzen delarik.  

Gehiegizko tenperaturarekiko esposizioak osasun-arazoak eragin ditzake, hala nola arranpak, deshidratazioa, intsolazioa edota bero-kolpea (horrek dakartzan arazo multiorganikoekin: ibileraren ezegonkortasuna, konbultsioak edota koma). Tenperatura-aldaketa horien aurrean sentikorrenak haurrak eta adinekoak izaten dira normalean. 

Tenperatura ideala. Adituek urtean batez besteko bi tenperatura-tarte desberdintzea gomendatzen dute, bi urtaro nagusien arabera:  

• Negurako tenperatura ideala: 18 °C eta 21 °C bitartean. 
• Udarako tenperatura ideala: 23 °C eta 26 °C bitartean. 

Inguruan gehiegizko hezetasuna egoteak ere osasun-arazoak eragin edo larriagotu ditzake. Esate baterako: 

• Arnas gaixotasunak (asma, sinusitisa…) eta biriketako infekzioak (bronkitisa…) izateko aukera handitzea. 
• Gaixotasun erreumatikoak dituzten pertsonen minak areagotzea. 
• Paretetako akaro, onddo, lizun eta bakterioen ugaritzea. 
• Buruko min eta ziztadak, hotza, etengabeko ondoeza, nekea, usain txarrak (bai etxean eta baita gorputzean ere) eta larruazaleko arazoak agertzea. 
• Eragozpen horiek prebenitzeko, hezetasun-mailak egokia izan behar du denbora asko pasatzen dugun lekuetan (etxean, lantokian…). Orokorrean, hezetasun-maila egokia % 45 eta % 65 bitartekoa izaten da.